Die vestiging van Skanskopeiland-besproeiingnedersetting as 'n mylpaal in selfwerksame armoedeverligting

Skanskopeiland is een van die besproeiingsnedersettings wat in die vroeë dekades van die twintigste eeu langs die Benede-Oranjerivier (vandag die Garieprivier) gevestig is met die doel om blanke armoede te help verlig. Na afloop van die Carnegiekommissie se ondersoek en die Kimberleykongres oor armoede was dit in die 1930's beide die staat en die kerk se benadering om arm gemeenskappe te ondersteun om deur selfwerksaamheid vir hulle en hulle nageslag 'n selfstandige bestaan te verseker. Terselfdertyd kon hulle deur landbouproduksie 'n bydrae tot die landsekonomie en die ontwikkeling van die streek maak. Hoewel hulle na die toekenning van grond feitlik geen verdere staatshulp ontvang het nie en oor beperkte hulpbronne beskik het, is die meeste van die eerste nedersetters op Skanskopeiland suksesvol gevestig. Aangedryf deur die wil om vir hulleself te sorg en vir hulle gesinne 'n beter bestaan moontlik te maak, was hulle bereid om fisies hard te werk. Hulle het die eenvoudige tegnieke en tegnologie wat beskikbaar was, aangewend om die natuur te "tem" en die vrugbare grond voor te berei vir landbouproduksie. Hierdie artikel skets die historiese agtergrond waarbinne die nedersetting op Skanskopeiland gevestig is, beskryf die moeisame prosesse waardeur die nedersetters die eiland vir landbouproduksie gereed gemaak het, en beoordeel hulle pogings om hulleself en hulle nageslag uit armoede op te hef.

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: Visser,Karen, du Pisani,Kobus
Format: Digital revista
Language:Afrikaans
Published: Historical Association of South Africa 2012
Online Access:http://www.scielo.org.za/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0018-229X2012000100006
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!